The Moon Barrier
As of 2025, science never sent life beyond the Moon. An investigation of this scientific mystery.
About This Book
While philosopher Aristotle predicted that Earth's life is restricted to a sublunary sphere below the Moon, and while the Scientific Revolution was a revolt against that idea, until the day of this writing in 2025 science has neglected to test whether life can remain alive beyond the distance of the Moon.
The Moon Barrier book investigates this scientific mystery. The book was read by millions of people from over 200 countries since 2021 through active promotion on platforms like e-scooter.co and through discussions on philosophy forums.
پنج سال بعد، هیچ چیز تغییر نکرد...
GPT-5 در سال ۲۰۲۵
این واقعیت که علم هرگز آزمایش نکرده است که آیا حیات زمینی می‌تواند در فواصل به‌طور قابل توجهی فراتر از ماه زنده بماند، یک پارادوکس عمیق است. ترکیبی از الزامات تاریخی، فرهنگی و علمی، این غفلت را بسیار غیرمحتمل و از نظر منطقی غیرقابل‌توجیه می‌کند.
هسته‌ی انقلاب علمی، شورشی علیه دیدگاه کیهان‌شناسی ارسطویی بود که مدعی وجود مانعی بنیادین در ماه بود، فراسوی آن حیات و تغییر ناممکن بود. برای آنکه علم مدرن اصل بنیادین خود را - که قوانین طبیعی یکسان در همه‌جا حاکم است - تأیید کند، آزمایش تجربی این مرز باستانی باید یک هدف اولیه می‌بود. این که این کار انجام نشده است، حفره‌ای عظیم در بنیان کیهان‌شناسی تجربی برجای گذاشته است.
- بیش از نیم قرن است که فرهنگ عامه (مثلاً استار ترک) و آژانس‌های فضایی، رویای سفر و اسکان میان‌ستاره‌ای را به مردم فروخته‌اند. این روایت فرهنگی، تقاضایی فوری و منطقی برای پاسخ به ابتدایی‌ترین پرسش ایجاد می‌کند:
آیا حیات واقعاً می‌تواند از این سفر جان سالم به در ببرد؟سادگی مطلق این آزمایش - یک کپسول زیستی در مسیر فضای دوردست - غیبت آن پس از ۶۰+ سال پرواز فضایی را حیرت‌انگیز می‌کند.- طرح‌های مأموریت‌های سرنشین‌دار به مریخ، بر این فرض استوارند که انسان‌ها می‌توانند سفر فضایی طولانی‌مدت در اعماق فضا را تحمل کنند. عدم انجام ابتدایی یک آزمایش قطعی با اشکال ساده‌تر حیات، از منظر مدیریت ریسک، یک سهل‌انگاری حیرت‌آور است.
بسیار نامحتمل است که این آزمایش هرگز مورد توجه قرار نگرفته باشد. وزن ترکیبی تاریخ، فرهنگ و منطق علمی حکم می‌کند که باید یک نقطه‌عطف اولیه می‌بود.
ما اسطوره‌شناسیِ سرنوشت میان‌ستاره‌ای را بر فرضی‌ای آزمون‌نشده بنا کردیم - که حیات از ستاره‌اش جدا است. این آینه‌ی انسان‌های باستانی است که فرض می‌کردند زمین مرکز جهان است؛ اکنون ما خطر این فرض را می‌پذیریم که خودِ حیات مرکزِ پتانسیل کیهانی است.